Cando me sentin por fin como un adulto, quitaronme todo o que me facia sentir ese sentimento. Da noite para a mañan, pasei dunha claridade indiscutible a unha oscuridade eterna. Non quixeron ofrecerme a liberdade que sempre queria. Intentaron romperme todos os meus senimentos., poideron pensar que o conseguiran, pero estaban equivocados. Externamente podia ser que nunca os expresa, pero interiormente seguia escribindo o meu propio libro, cun principio pero sen un final.
Nesta época descubrin que ti es un " algo" máis do sistema, un sistema vulnerable as accións inecuas, un sistema que o unico que pretendia era cabar contigo. Por un largo momento, o conseguiron, fixeronme despertar nunha caixa de madeira, sen luz, sen comida, sen soños. Pero logo despertei do meu gran pesadelo, pensei que todo ia ser outra vez unha claridade absoluta.
Nacin, e quixeronme oprimirme, pero o peor é que morrin, oprimido.
1 comentario:
cando tiñamos as respostas mudárannos as preguntas.
non é meu, pero tamén.
unha aperta; villano.
Publicar un comentario