[..] Pois a verdade e que hoxe, despertei cunha sonrisa enorme, que me ocupaba toda a cara, non era felicidade, pero era algo que non sabia explicar con palabras, tal vez cunha mirada explicariase, pero o caso e que o mundo xira sobre min, como se eu quixera escapar do mundo pero o mundo non quere que eu escape del. Certo. Pero a verdade e que a escuridade o longo do dia volveuse a cernir sobre o meu lombo, pero seguramente as conversas con pinocho, e as letras que saian dunhas cordas vocais ( propias), cas notas melodicas que salian das cordas da guitarra, volvian a poñerme unha sonrisa tan larga que me ocupaba toda a cara. Certo. Pero as consecuencias son fiables, ninguen pode loitar polo que non quere, " ¿ Lo apagué?...si? lo apagué?", ademais a felicidade e puro materialismo que se pdoe comprar ( un xeado, por exemplo), e a ignorancia é algo moito máis fácil de conseguir ( neste mundo por exemplo), pero o certo é que todo é mentira, e o máis certo non é máis que pinocho volveu a sonreir no país das maravillas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario