Creo que tardei moito, moito en dedicarlle a este home todo o que fixo, soubo dar a sociedade do momento a esencia que lel faltaba, o seu grupo Nacha Pop puido ser un dos mellores da sua época.
Foise un grande, o mais grande, unah enfermidade o destrozaba por dentro, pero el nunca se veu abaixo, sempre sobriviviu polas suas cancións, endexais, morrerá, el seguira presente nas suas cancións,
Morreu un grande, pero sempre seguirá vivo
Acabo cuns versos seus :
"Me asomo a la ventana, es la chica de ayer,
jugando con las flores de mi jardin
demasiado tarde para comprender
mi cabeza da vueltas eprseguiendote"
No hay comentarios:
Publicar un comentario