lunes, 3 de septiembre de 2012

- Escoitas?
- Non


E asi, durante anos. Non queria ver máis do que tiña diante. Foi algo que non o asimilaba na súa testa. Él estaba a un lado do charco, e súa terra, súa temperanza, o seu ser, noutro lado.

Que debía facer? Seguir aqui, vivindo polos seus fillos, pola súa muller, polos seus, pola súa terra . E que lle quedaba?, nada, noite e día traballando, e escribindo cartas húmidas debido as súas bágoas.

Era no 1945, e todo era mellor noutro lado que na propia terra.

( case o mesmo que hoxe en día)

Memorias dun emigrante galego

No hay comentarios: